Çok tatlı bir kızım, anlayışlı bir eşim ve beni seven bir ailem var çok şükür. Sorun nerede ya da ben nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum. Nefse mi yenik düştüm yoksa çaresizlik mi onu da bilmiyorum.. Bir müddet önce mekan değiştirdik. Ayrıldığımız yere baya adapte olmuşken bir şeyler yolunda gitmedi sanırım. Hayatta en tahammül edemediğim şeylerden biri enayi yerine konmak ve de adaletsizlik yapılması. Bu yüzden tüm yerleşik hayatımı, düzenimi, işimi ve çevremi değiştirdim. İşe yaradı mı pek sanmam. Geldiğim yer çok kalabalık ve rutin bir koşuşturması var.Kimse kimseyi muhatap almıyor. İşimde olmadığı için bunalıma doğru gidiyorum. Çevre edinmekte içimden gelmiyor. geri de dönmek istemiyorum. Sadece sakin hayatımı, işimi ve arkadaşlarımı çok özledim. Ve yorulduğumu hissediyorum devamlı bir şeyler kurup düşünmekten.
Siz siz olun evlenirken gurbet olayını iyi düşünün. Gitgeller bitiriyor insanı. Tam alışmışken sıfırdan başlamak kişiliğe yapılan öldürücü darbe. Ruh dünyası sarsılınca kaplumbağa gb kabuğumuza çekildik. Hadi hayırlısı bakalım ne zaman adapte olacaz ve ne zaman nerelerde olacaz..
Yorumlar
Yorum Gönder