Mutlu ve Huzurlu Bir Aile

Evleniyoruz.Artık mutlu sona yaklaştık, çok zorlu dönemden geçtik ama hepsini aştık ve şimdi müstakbel eşimle çok mutlu ve huzurlu olacağım.. Bu sözleri eminim evlenmek üzere olan tüm kardeşlerimizden işitmişizdir.Ama işin ilginç yanı, o kadar zorlukların, kayınvalide kahrını ! çekmelerine, eşya alınırken bir o kadar çekilen tartışmaların tam bitipte mutlu ve huzurlu olacağını düşünürken bir bakıyoruz daha birkaç aylık evliliğini bitirmiş.Sebebse şiddetli geçimsizlik, birbirini tanıyamamak.. Hayır, anlamadığım şey, bir kaç ayda neyi anladınızda geçinemediniz.Tabi ki istisnai durumlar mutlaka vardır bu bahsedeceğim ise sudan sebeblerle  hem dünyasını hemde ahiretini mahvedenler.. Bir de kısacık zamanda hemen birbirini tanıyacağını sanmak büyük hata..Ne kadar öncesi olsun, insanın ölene kadar yeni yeni huyları çıkacaktır.İnsanoğlu farklılıklara saygı göstermeyi bilmeli.Herkes aynı olsa hiçbirşeyin tadı olmazdı ki. Bir düşünelim şu dünya da herşey tatlı ya da tuzlu olsa güzel olur mu

Benim gibi şehir kalabalığını, gürültüsünü sevmeyenler de vardır sanırım.Artık bunaltı vermeye başladı yeniden inşa edilen şeyler.Tam ders verirken yıkılan binaları sesi mi yoksa tozu toprağı mı daha rahatsız edici bilemedim.Gerçekten çok sinir bozucu bir durum ama yapacak birşey yok ki.Şehirde yaşama mecburiyetimiz var.. Bugün bunları düşünürken aklıma birden eskiden insanlar nasıl yaşıyordu sorusu geldi.Kimse bana şimdi daha kalabalığız demesin, bence önceye nazaran daha azız.Ki bir sürü savaş geçirdik ve nufusumuz azaldı.Hee önceden olmuyor muydu savaşlar, tabi ki vardı ama bir zamanlar çok revaçta olan aile planması, kürtaj gibi saçmalıklar yoktu.Herşeyin rızkını veren Rabbimizken biz kendi evlatlarımızın katili oluverdik.İşte aradaki fark budur.Belki biraz sert bir uslup oldu ama benim bu konudaki düşüncem budur.Kürtaj, aile planması sadece nesli azaltmadı ayrıca bir çok anne adayının psikolojisini de bozdu.Bir de ahiret boyutu var ki anlatsak konu çok daha uzar. peki, ne o