Kaçacak Bir Yer Var mı Acaba.. ?

Benim gibi şehir kalabalığını, gürültüsünü sevmeyenler de vardır sanırım.Artık bunaltı vermeye başladı yeniden inşa edilen şeyler.Tam ders verirken yıkılan binaları sesi mi yoksa tozu toprağı mı daha rahatsız edici bilemedim.Gerçekten çok sinir bozucu bir durum ama yapacak birşey yok ki.Şehirde yaşama mecburiyetimiz var..

Bugün bunları düşünürken aklıma birden eskiden insanlar nasıl yaşıyordu sorusu geldi.Kimse bana şimdi daha kalabalığız demesin, bence önceye nazaran daha azız.Ki bir sürü savaş geçirdik ve nufusumuz azaldı.Hee önceden olmuyor muydu savaşlar, tabi ki vardı ama bir zamanlar çok revaçta olan aile planması, kürtaj gibi saçmalıklar yoktu.Herşeyin rızkını veren Rabbimizken biz kendi evlatlarımızın katili oluverdik.İşte aradaki fark budur.Belki biraz sert bir uslup oldu ama benim bu konudaki düşüncem budur.Kürtaj, aile planması sadece nesli azaltmadı ayrıca bir çok anne adayının psikolojisini de bozdu.Bir de ahiret boyutu var ki anlatsak konu çok daha uzar.

peki, ne oldu da bu şehirler çoğaldı, bina bina üstüne bindi.Bence artık huzur da yok.Sebebse herkesin ”ben biliyorum” havasına takılması..İnsan ne kadar bilirse bilsin bir şey duyduğunda sanki ilk işitiyormuş gibi dinlemeli, bu bir erdemdir.İşte bu yüzden kimse ailesiyle birlikte yaşamak istemiyor, çünkü bana karışır, özelim olmaz vs vs. Sanki önceden yaşayan insanların hiç özeli yoktu, sanki şimdi ki gibi huzursuzdu. Şimdi teknoloji çok gelişti herşey çok kolay, nerdeyse insanlara yapacak bir iş kalmadı ama yine de insanoğlu depresyonda yine mutsuz yine huzursuz..Çünkü mutluluğu elde etmeyi herşeye sahip olmakla odaklamışız. Tabi ki herşeye birden sahip olamayız ama kıymet biliriz. Çaba gösterilmeden elde edilen şeyin kıymeti asla bilinmez.Önceki Osmanlı evlerine bakıyorumda şimdi yapılan hiçbirşey o evlerin muhteşemliğini asaletini veremiyor.Önceden az ev ve geniş, mutlu ailelerin yaşadığı büyük evler konaklar vardı.Şimdi ise kimsenin birbirini sormadığı, ölsen haberinin bile olamayacağı soğuk ve yanlız, bit pire gibi her yanı sarmış aparmanlar, rezidanslar bilmem neler var.. İşte insanı bunaltanda bu soğuk ve sessiz evler..

Dün akşam eşimle ”Shogun War” isimli oyunu açarkenki ilk temaya baktığımızda şöyle dedik..”İnsan böyle sessiz yerde yaşamalı, Yeşilin binbir rengi, tertemiz havası, çimenleri ve tek katlı büyük camları olan sade döşenmiş evi.. ” Her isteyeni nasip olur inşaallah.Olmazsa da Rabbimiz Cennette nasip etsin inşaallah. :)

Tumblr de bir arkadaştan alıntı yaptığım bu resimleri o kadar beğendim ki paylaşamadan edemedim.Bakınca bile insana huzur veren bu resimleri görünce insanın o zamana gidesi geliyor.

Fi emanillah.. :)