Mutlu ve Huzurlu Bir Aile

Şu toplumumuzda anlayamadiğim bir şeyler var.Bizim birbirimize kenetlenmemiz gerekirken herkes birbirinden nasil uzaklaşirim derdine duşmuş.Bana dokunmayan yilan bin yil yaşasin hesabi.Oyle bir gruplaşmanin icine girmişiz ki kimsenin gozu kimseyi gormuyor.En iyisi benim deyip diğerlerini kaale bile almiyor.Bir atasozumuz vardi ayni onun misali gb..”Sen dede ben dede bu ati kim timar ede..” Herkes biliyorsa kim kime neyi oğretiyor, herkes ogreticiyse ogrenen nerde..Her yerde ayni eğitim veriliyorsa eger biri digerinden nasil ustun olabilir.Ayet i kerime de buyuruldugu gb ”Allah katinda en ustun olan takvâ sahibi olandir.”   Herkeste bu bencillik nedendir ki ? Sonucta hepimiz insanlik icin hizmet etmiyor muyuz , birbirimize faydali olmak degil mi gayemiz ? O zaman bu zitlaşma neden ? !  Bazen bilmek daha cok soruna sebeb oluyor sanirim.Hep derdim zaten ; mutsuz olacaksam bilmemeyi tercih ederim.Allah cumlemizi hidayete, inayete erdirsin ins.

Atilla İlhanın tek bildiğim ve sevdiğim şiiri.Adı Şehnaz.Namı değer Saklı Bir Sevda.Beğenmediğim kısımlarını ezberlemedim ve buraya da yazmadım.Kendime uyacağını düşündüğüm kısımlarını aldım.Şiir sonuçta herkes kendine göre yorumlayabilir.Sen okurken başka şey anlarsın ben okurken başka şey hissederim.İlk okuduğumda işte bu demiştim aynı biz ; Saklı Bir Sevda Saklı sevda sevdaların en saklanmışı birbirimizde çok fena kayboluyoruz hiç kimse birbirimizin yerini tutamaz benimle yaşayamadığı ona uygunsuz hiçbir şeye değişmem onunla yaşanmışı uygunsam ona tutsak / adı … Saklı bir sevdadır bulduk sığındık bu büyülü bir aşk çünkü yasak gizli bir mutluluk ki ne söylesem az bin yılda yaşasak hiç de yaşamasak varımız yoğumuz aşkımız artık hayatım ona tutsak / adı … Örtülü bir güzellik benzeri olamaz belki kadın belki çocuk iyice kuşkulu bazen ne çok var bazen ne kadar az ne yazsam ona tutsak / adı Kuzu :)